کاریز / روزنوشتهای ممد در تهران, یادداشتها / از SharifiMoq شکوه این اجرا تنها رهآورد من از این سفر بود. خیال میکنم بهش بارها ارجاع بدم و به شوق تکرارش بیشتر بیام. چیزهایی هست مثل شکوه که کلام توصیفشون نمیکنه. اجرای کاریز و صدای بهار فردوسی از این دسته. [عکس را از صفحهای اسکرین گرفتم]