stranger fish
عصر وقتی دنبال یک فیلم می‌گشتم داخل هارد، این رو پیدا کردم و نشستم دیدنش. نور، رنگ، رقص. صلیب و تن. آب داخل اتاق.
کار با من سخته
در همه چیز شاید سهل‌گیر باشم اما در کار نه. سرعت، صحت، دقت. ابیانه معلم راهنمایی یادمان داد که افتخارش تافل گرفتن با دیکشنری بود. و نبود امکان‌ها، فضای خطا را محدود می‌کند و بهتر می‌دانم با حرفه‌ای‌ها کار کنم. سوپر‌حرفه‌ای‌ها. یا اگر‌حرفه‌ای نیستند امکان حرفه‌ای شدن و استعدادش را داشته باشند. اردیبهشت ۴ [زین
کار با من سخته بیشتر بخوانید »
که در تدبیر درمانند
صبح هوای صافی و اینکه ریحان‌ها بیرون زده بود. بنفشه‌های زرد محکم شده بودند و تاک‌‌ها سبز، و خواجه عبدالله خواندیم. و حافظ و قبلش. صبح جمعه به سیاق بردن خیال در پرسپکتیو دیدار. نامه‌ای هم خواندیم، که نوشته بود خواب‌ها منظم جلو می‌برند.
که در تدبیر درمانند بیشتر بخوانید »
نقش کردم رخ زیبای تو در خانه‌ی دل
نیمه شب. و زمان را کاش می‌شد پشت در گذاشت و یک دو ساعت دل سیر به تماشا نشست. کجا صدای جیرجیرک می‌آید به دل کارگاه. سکوت شب ریاب رخ دارد. قلعه‌ی ده مستحکم است و پسر بیگ را پشت دیوارها قداره زده‌اند تا یادش باشد صدای مرگ از جارچی‌های مالیاتش بلندتر است.
نقش کردم رخ زیبای تو در خانه‌ی دل بیشتر بخوانید »
نوشتن مدام
نوشتن مدام
تکرار لحظه‌ها روی ساعت دیواری خانه‌ی بی‌بی و منی که نرم‌شده استخوان، از هفته‌ی سخت پر خونی از تجاوز و سقط جنین کمر راست کرده می‌نویسم. برای تداوم اینستا را بستم و بعد ده روز که باز کردم دیدم چقدر احمقانه است. تکرار تهوع است. تبدیل بخش‌بخش آدم به دایره‌های رنگی. هیچ مکثی آنجا وجود ندارد. و من مکثم. مکثی که با اسکرول بالا و پایین کردن لمس نمی‌شوم.